Geschiedenis

De Middelwaard is een bijzondere plaats in de uiterwaarden van de Rijn. Hier ontstond rond 1600 een eilandje in de -toen nog- vlechtende rivier de Rijn. Het staat mogelijk al op een kaart uit 1634. (bron het recente boek over Fort Geldersoort ) Maar ook rond 1695 wordt er melding gemaakt van een eiland “De Bessem”

Tussen het Pruisische en het Cleefse gebied was uitgemaakt dat de eilanden in de Rijn behoorden tot het Ambt Huissen. Dat het later aanzandde aan de andere oever ,namelijk de kant van Loo bij Duiven is echter nooit aanleiding geweest om de gemeente grens te corrigeren. Tot op heden hoort het bij de gemeente Huissen ( nu Lingewaard )

Rond 1900 stond er een steenfabriek op de Middelwaard, die heeft gedraaid tot kort voor de oorlog. Er is ook een scheepswerfje geweest en een soort schipperscafé .

De boerderij is gebouwd rond 1850 ( een T- boerderij met de voorgevel gericht op de Rijn, en dus met de stal naar de dijk !)

Historie van de bewoners
Vóór en rond de 2e wereld oorlog woonde de familie Berndsen op de Middelwaard. Zij bedreven naast de boerderij een soort overslag voor zand en grint vanaf de Rijnoever. In de oorlog maakten zij -als onmisbare schakel- deel uit van een verzetsnetwerk ,waardoor Franse en Engelse piloten veilig op hun plaats konden komen. Ze werden met een klein bootje over de rivier gezet, indien nodig. Deze moedige daad hebben zij uiteindelijk zwaar moeten bekopen. De ouders Berndsen zijn door de Duitse bezetters opgepakt en zijn verhoord in de Haagse strafgevangenis. Door deze zware tegenslag maar net heengekomen werd na de oorlog de melkveehouderij toch weer opgepakt. Maar toen de beoogde bedrijfsopvolger (zoon des huizes) veel te jong overleed besloten zij de boerderij te verkopen omstreeks 1962.

Dat is het tijdstip dat de familie Reijers met hun boerderij in Arnhem op de Kleefse Waard moest vertrekken voor de komst van de AkZo en de Billiton. Ze werden daar min of meer “uitgerookt” door de gemeente en de industrie. Het vee werd ziek van de “lood uitstoot“ en de zand ophogingen van 4 meter hoog sloten de boerderij en boomgaarden in. De flat die de gemeente hen aanbood als alternatief voor de boerderij werd afgeslagen en zij trokken tijdelijk in bij de familie Berndsen op de Middelwaard . Vader Marinus Reijers zette hier de melkveehouderij voort vanaf 1962 Daarnaast ging hij ook nog een stuk land in Westervoort gebruiken, dat ook geschikt was als akkerland . Tot omstreeks 1978 zijn er nog koeien gemolken op de deel van de boerderij. Bij de afschaffing van de melkbussen, en verplichte aanschaf van een melktank, werd het melkvee bedrijf afgebouwd, naar weide koeien en het fokken van vaarzen.

Martien kwam na zijn studietijd terug in Loo . Omdat er begin jaren ’80 weinig werk was te vinden, kwam hij samen met twee vrienden op ‘t idee om oesterzwammen te gaan telen bij op het ouderlijk bedrijf.. Biologisch was meteen al het uitgangspunt. ( Martien was onder de indruk van de vele fruittelers in de omgeving/ familie die veel te jong met de fatale gevolgen van bestrijdingsmiddelen te maken kregen ) In 1984 werd het bedrijfje opgericht, er werden oude silo’s en schuren aangepast en volop zelf gereedschap en materieel ontworpen. Kortom er werd flink “gepionierd “ . Na enkele jaren bleek de teelt nog best lastig ,en niet mogelijk om er met z’n drieen van te bestaan. Zonder compagnons ging Martien verder. Langzaamaan groeide de verkoop van de paddenstoelen en als het genoeg had opgebracht werd er weer geïnvesteerd in beter aangepaste gebouwen. Ook werd er samengewerkt met zijn vader voor de veehouderij en het natuurbeheer (weidevogelbeheer ) Verder startte Martien met de biologische teelt van graan op het akkerland. Dat stro was goed bruikbaar voor de oesterzwam teelt. Zo is de basis gelegd voor het bedrijf zoals het nu is.