Oesterzwam

Deze paddenstoel dankt zijn naam aan de oestervormige hoed. De Oesterzwam heeft een platte waaiervormige hoed en een kleine steel. Aan de onderkant van de hoed zijn de lamellen goed zichtbaar. De kleur van de hoed varieert van lichtbeige tot lichtgrijs. Oesterzwammen behoren tot de zogenaamde “lignivore paddenstoelen“ Dat wil zeggen dat ze van nature op hout groeien. Oesterzwam is echter geen parasiet, deze leeft alleen op reeds afgestorven takken of plekken aan bomen. Oesterzwammen groeien in trossen. Voor de professionele teelt wordt vaak het hout vervangen door zaagsel, of ook wel door stro, daar dit gemakkelijker te bewerken is, en de hoeveelheid oogst kan dan ook gereguleerd worden.

Bij de oogst worden ze in trossen geplukt en vervolgens één voor één losgesneden en in de verpakking gelegd. De maat van de hoed varieert. Er worden drie soorten gekweekt: de Grijze-, de Gele-, en de Roze oesterzwam. De Oesterzwam heeft vrij stevig vruchtvlees en moet heel kort (paar minuten) verhit worden zodat hij stevig blijft. De smaak combineert goed met vlees , maar is ook uitermate geschikt voor het bereiden van vegetarische gerechten. Oesterzwammen worden ook wel "vegetarische" schnitzels genoemd omdat ze geheel, gepaneerd (en met ei) als schnitzel gebakken kunnen worden en dus geschikt zijn voor een dagje zonder vlees.

Habitat
De soort komt algemeen voor op stammen van loofbomen.. Vooral op de beuk zitten ze vaak. Maar ook op wilg en fruitbomen gedijen ze. Nu worden ze ook het gehele jaar geteeld op zakken met een mengsel van gehakseld stro.

Hoed
De hoed is gemiddeld 5-12 cm breed en schelpvormig met een ingerolde rand. De Oesterzwam is erg variabel wat de kleur van de hoed betreft: deze varieert van blauwgrijs tot grijsgeel. Jonge exemplaren zijn vaak donkerbruin. De hoed is zeer smaakvol en heeft een licht pittige smaak, de steel is ook eetbaar mits goed klaargemaakt.

Steel
De steel is 2-3 cm lang en 1,5-2 cm dik. Soms is deze erg kort. De steel is witachtig en aan de voet viltig behaard.

Lamellen en sporen
De lamellen zijn wit of geelachtig. De sporen zijn lila.

De geschiedenis van de Oesterzwam
De Oesterzwam kent met name in Aziatische landen een rijk verleden. Al ver voor de westerse jaartelling begon, werd deze paddenstoel geteeld. Als lekkernij, maar vooral ook voor medicinale toepassingen. In de wetenschappelijke literatuur bestaan vele betogen over deze heilzame werking van de Oesterzwam. Hij zou onder andere cholesterolverlagend werken en zelfs kankerremmende effecten hebben.

Hoewel deze effecten bij dieren inderdaad zijn opgetreden, heeft wetenschappelijk onderzoek bij mensen nog slechts op kleine schaal plaatsgevonden. Wij houden het er dus maar op dat de Oesterzwam gewoon gezond is: Oesterzwammen bevatten namelijk weinig calorieën en juist veel eiwitten, vitaminen en mineralen.

Grijze Oesterzwam
(Latijnse naam: Pleurotus Ostreatus)
De grijze Oesterzwam is qua structuur de meest grove van de drie. Hij oogt log en stevig. Daarom is deze variant zo geliefd bij vegetariërs. Qua textuur en culinaire bevrediging kan hij op tegen een goed lapje vlees, al zal de oesterzwam uiteraard nooit een volwaardige vervanger worden van het vlees. Qua voedingswaarde lopen de twee daarvoor te veel uit elkaar.
Zijn smaak? Vol, sappig en eigenlijk precies zoals hij er uit ziet: stevig.

Gele Oesterzwam
(Latijnse naam: Pleurotus cornucopiae en P. citrinopileatus)
De limoengele Oesterzwam is de meest exotische variant van de drie, fris ogend, als een anemoontje. Hij is fluweelzacht en zo smaakt hij ook: licht, sappig en zelfs een beetje zoetig na het bereiden, zeker in vergelijking met zijn wat vollere grijze en zalmroze broertjes. Gele Oesterzwam.

Roze Oesterzwam
(Latijnse naam: Pleurotus Salmoneostramineus)
Qua uiterlijk is dit misschien wel de mooiste van de drie, met zijn prachtige zalmroze kleur. Dat schept verwachtingen. Maar schijn bedriegt. Laat u zich door zijn mierzoete voorkomen niet voor de gek houden, deze Oesterzwam is een pittig ding: een echte smaakmaker, die wel laat merken dat hij er is. De felste van de drie, maar met het hart wel degelijk op de goede plek… Voor de echte fijnproevers. Roze Oesterzwam. Foto’s op dit tabblad van Liemers NME, (op De Middelwaard gemaakt) Aan wie dank daarvoor…. Tekst is grotendeels opgesteld door Ineke Schaars (medewerkster van en i. o. v. het Liemers Centrum voor Natuur en Milieu-educatie) Ook weer bewerkt door Mirjam Grob